Çeviren: Mehmet Kardaş
Düzenleme: Mehmet Güder
Oblivion’un yaratıklarına “şeytanlar” denilmesi uygun olmamasına rağmen, oldukça yaygınlaşmış bir söylemdir. Bu söylemler büyük ihtimalle, Birinci Çağın Allesian Öğretileri’nin din adamı – garip bir şekilde “Şaeytranlari gördüm” diyen ancak Şaeytranlarin ne olduğunu anlatmamış olan Marukh’a kadar gitmektedir.
“Şaeytran” kelimesi, büyük ihtimalle Oblivion’daki elflerin, güçlü yaratıklara verdikleri ad olan Daedranın, yanlış bir söylenişi ya da etimolojideki temsilidir. (“Daedra” aslında çoğul halidir; tekil hali “Daedroth’dur”). Orijinal doktrinlerin yayınlanmasından bin yıl sonra, Skyrim’in Dindar Kral’ı Hale tarafından kurulan bir sistemde, politik düşmanları: “Oblivion şeytanlarının kötülükleri ile ahlaksızlıkları Sanguine, zalimlikleri Boethiah, kurnazlıkları Molag Bal ve çılgınlıkları Sheogorath kadardır.” diyerek yazılı kayıtlarda ilk kez dört Daedra Efendisi isimlendirilmiştir.
Fakat yazılı kayıtlar, Oblivion ve orada yaşayan Daedra’yı araştırmak için en iyi yol değildir. Bu, “şaeyranlari gördüm” diyenler de, genelde gerçeklerden söz etmezler. Yine de, Birinci Çağ edebiyatı arasına dağılmış günlükler, keşif kayıtları, cadı yakılmalarıyla ilgili belgeler ve Daedra avcıları için notlar yol gösterici olabilir. Hatta bunlar, en az, yüz yüze konuşma fırsatı bulduğum Daedra efendileri kadar güvenilirdirler. Görünüşe göre, Oblivion birçok parçadan oluşmuş bir yerdir – bu yüzden de birçok isimle bilinir: Soğukliman, Bataklık, Aygölgesi vs. Her bir bölgenin, bir prens tarafından yönetildiğini söylemek doğru olacaktır. Kadim kayıtlarda, defalarca bahsedilen bu Daedra prenslerinin adları: (Bu onların varlıklarını kesin olarak kanıtlar nitelikte olmasa da) Sanguine, Boethiah, Molag Bal, Sheogorath ve ek olarak, Azura, Mephala, Clavicus Vile, Vaernima, Malacath, Hoermius (veya Hermaeus, Hormaius ya da Herma – tam olarak okunuşu bilinmemektedir) Mora, Namira, Jyggalag, Nocturnal, Mehrunes Dagon ve Peryite.
Kendi tecrübelerime dayanarak, Daedra’nın çok karışık bir hiyerarşik yapıya sahip olduğunu söyleyebilirim. İnanılmaz güçleri ve tutkularındaki aşırılıkları dışında, birbirlerinden ayrılmaları mümkün değildir. Yine de, bilimsel menfaatler için bir ayrım yapılabilir.
Mehrunes Dagon, Molag Bal, Peryite, Boethiah ve Vaernima tabakaları, tamamen yok etme üzerine kurulu olduğu için Daedra’larin en “şeytani” olanlarıdırlar. Diğer Daedralar da, elbette tehlikeli olabilirler ancak, çok nadiren, bu beşli kadar tahrip edici olurlar. Bu beşi, tahrip güçleri bakımından eşit değildir. Mehrunes Dagon, öfkesini dindirmek için doğal felaketleri tercih eder – depremler ve yanardağlar. Molag Bal, diğer daedralari görevlendirmekle uğraşırken, Boethiah, ölümlü savaşçılarla ilgilenir. Peryite, zararlı canlıları kullanırken Vaernima, işkenceyi tercih eder.
Bu serideki yeni çalışmam için, kariyerime Daedra araştırmacısı olarak başladığımdan beri merak ettiğim iki konuyu inceleyeceğim. İlki, özel bir Daedroth, belki de başka bir Daedra prensi olan, birçok yazıtta adi geçen Hicrine. Hicrine “Prenses Avcısı” ve “İnsansı yaratıkların Babası” olarak adlandırılıyor, ancak şimdiye dek onu çağırabilen birine rastlamadım. Diğeri ise, gerçekleşmesi daha da şüpheli olan, Oblivion’a ölümlülerin geçmesini sağlayacak bir yol bulabilmek. Benim felsefem her zaman ‘biz sadece anlamadığımız şeylerden korkarız’ olmuştur. Ve bu düşünceyle araştırmalarıma devam edeceğim.