Çeviren: Kadir Tepe
Bu kitap Dwemer töre ve hukukunun Yüce Elf kültüründeki kökünden gelişiminin tarihi hesabıdır.
————————
Kısaca, gelişimin düzenini Bosmeri kabilelerinin törelerine kadar izleyebildim ve tamamıyla Yüce Elf hukukunun gelişimiyle karşılaştırılabilir olduğuna inanıyorum. Eski zamanlarda köleler ve hayvanlar için yükümlülük teslim olmakla sınırlandırılmıştı ki bu da Günbatımı Adaları’nda olduğu gibi, sonrasında tazminat haline geldi.
Peki ya bugünümüzün hukuk çalışmaları için neden önemli? Şimdiye kadar Yüce elf hukukunun bizim hukukumuza etkisi, özellikle de Yüce Elf’lerin usta ve hizmetçi hukuku, bunun kanıtı kayıtlar içinde son beş yüz yılda verilen her kararda görülmektedir. Zaten belirtildiği üzere hala Yüce Elf hakimlerinin mantığını, ne kadar boş da olsa, hala bugün bile kullanıyoruz. Ve hızlıca Yüce Elf törelerinin nasıl Dwemer mahkemelerinde görülebileceğini göstereceğim.
Karndar Kalesi’nin yasalarında (D.S. 1180) deniyor ki, “eğer sahibi olan biri, kendine sahip birini öldürürse, sahip; ölenin dostlarına üç iyi alet ve sahip olduğu vücudu verecektir.” Buna benzer pek çok celp kağıdı var. Ve aynı prensip bir cinayet davasında da centurion makinesinde kullanılıyor. “Eğer, ortak çalışma tezgahında, biri Dwemer makineleriyle öldürüldüyse, öldürülenin dostları o makineyi söküp parçalarını otuz gün içinde alabilir.”
Dhark’ın Tenmar ormanlarının kaba yaratıkları hakkında bahsettikleriyle karşılaştırmak öğretici olacaktır. “Eğer bir bataklık kedisi Argonyalı biri tarafından öldürülürse, ailesi Argonyalı’yı öldürene kadar yüz karası konumuna düşerdi ya da onun gibi bir örnek daha; eğer bir Khajiit ağaçtan düşerek ölseydi, onun akrabaları intikamını ağacı devirerek, dallarını kırarak ve onları ormanın her bir tarafında fırlatarak alırdı.”